02-08-2014 21:43
De zomer is volop bezig en in het binnenland lopen de temperaturen op tot 40°. Voor de Russische en Engelse toeristen het ideale weer om zichzelf om te toveren tot kreeft. Jammergenoeg komt moeder natuur haar gemene kant dan boven en begint het weer... bosbranden. Op een maand tijd zijn er al meer dan 4 branden geweest in de buurt, steeds in de regio van La Cala De Mijas. Het heeft gebrand in El Faro, El chapparel, Hypodromo,... Gisteren en vandaag was het de beurt aan El Roza. We zaten gisteren gezellig in de zetel toen er plots een vogeltje tegen de ruit was gevlogen. Het beestje was even gedesorienteerd maar vloog nadien toch weer weg. Uiteindelijk kwamen we te weten waarom het beestje zo gehaast was dat hij ons huis niet zag staan. Enkele minuten nadat de vogel was gaan vliegen zagen we een grote rookpluim naderen. Vanuit onze living gezien leek het enorm dichtbij. Op internet was niets te vinden dus was het nog even afwachten, uiteindelijk bleek dat de brand achter de grote supermarkt in La Cala was dicht bij de Urbanization waar de oprichtster van ACE woont samen met 33 honden. We hoorden de vliegtuigen overvliegen om water op te halen in de zee om dan te lossen boven de vuurzee. Aangezien de brand niet dichtbij bleek en de wolk leek weg te vagen trokken we er ons niet zo veel meer van aan. Later lazen we dat brandweerkorpsen uit Fuengirola, Marbeila, Mijas,... zijn komen blussen en dat er in totaal 25 blusvliegtuigen waren ingezet.
Deze middag was ik onderweg naar de refugio toen ik weer een rookpluim vanuit de bergen zag komen, WEER aan La Roza. Blijkbaar was de brand terug aangewakkerd door de hevige wind. Toen ik op de opvang aankwam was Dirk, de man van Fabienne (de oprichtster van ACE) aan het bellen, de brand van gisteren en vandaag dus ook was niet zo heel ver van hun huis dus de paniek zat er in, uiteindelijk was de brand nog een baan en golfterrein verwijderd van hun huis dus ze zaten safe. Op de refugio zelf kon je de rookpluim ook nog zien. In het begin hoorde je de blusvliegtuigen vliegen achter de berg achter de opvang. De brand leek dus ver weg. Maar na een tijdje begonnen de vliegtuigen dichter en dichter naar de refugio te vliegen, tot ze bijna over de refugio vlogen. Even zat de paniek erin dat de brand richting de opvang zou komen en de honden in gevaar zouden zijn. Samen met Melanie was ik al plannen aan het bedenken om mijn Mini vol te stampen met honden en iedereen die ik hier ken met een auto op te trommelen om zoveel mogelijk honden weg te halen uit de opvang. Uiteindelijk was de brand nog ver weg genoeg en was er geen reden tot paniek maar het horen van de vliegtuigen zorgde er toch voor dat we op onze hoede waren.
In de tussentijd heb ik Melanie geholpen met het verzorgen van de poot van Nobel. Nobel is een prachtige zwarte hond met gigantische oren. Hij werd geopereerd om onbekende reden, al wat we weten toen hij toekwam in de opvang is dat er iets was misgelopen met een operatie, heel de binnenkant van zijn poot was ontstoken en zijn voetkussentje was helemaal weg. De opvang is met Nobel naar de specialist gegaan om te kijken wat er met zen poot moest gebeuren, de kans zat erin dat hij moest worden geamputeerd. Na onderzoek (mogelijk gemaakt door sponsors) bleek dat een operatie mogelijk was en de ijzeren plaat en pinnen zijn uit de poot verwijderd. Hij moet nog heel lang revalideren maar zal terug kunnen steunen op de poot. Tijdens het verversen van het verband moest ik hem een beetje tegenhouden. Hij is zo lief en liet alles mooi gebeuren. Hij steunde met zijn kopje tegen mij en was super ontspannen. Ik had de onderkant van die poot nog nooit gezien en ik moet eerlijk zeggen, het is verschrikkelijk. Het lijkt alsof zijn kussentje gewoon was afgesneden. Hopelijk revalideerd deze knappe kerel snel!
Sorry voor de gedraaide foto's maar op een of andere manier willen de foto's niet draaien.
Groetjes Melissa
